Izložba za jubilarnih sedam decenija
Danas će, u Muzeju pozorišne umetnosti Srbije u Beogradu, sa početkom od 19:00 časova biti otvorena izložba nazvana “70 godina Kruševačkog pozorišta”. Izložba se organizuje povodom jubileja Kruševačkog pozorišta, a autor izložbe je Biljana Ostojić. Večeras će, pored autora, na otvaranju govoriti još i upravnik pozorišta Branislav Nedić, dramaturg Spasoje Ž. Milovanović i glumci Zoran Karajić i Marko Živić.
Najava izložbe na sajtu Muzeja pozorišne umetnosti Srbije je vrlo lepa, pa je ovde prenosimo u celini:
“Izložbom i katalogom o sedamdeset godina od osnivanja Kruševačkog pozorišta (KP), Muzej pozorišne umetnosti Srbije učestvuje u jubileju jednog od najnagrađivanijih srpskih pozorišta.
Dinamična amaterska aktivnost između dva svetska rata nije bila dovoljna za osnivanje stalnog pozorišta u Kruševcu. Spona između predratnog amaterizma i osnivanja profesionalnog pozorišta bio je profesor Bora Mihailović, reditelj, glumac, i prvi upravnik i osnivač KP. Prva predstava, Roditeljski dom Valentina Katajeva u režiji Mije Nauparca odigrana je 1. maja 1946. u adaptiranoj kafani “Kasina“. U prve tri posleratne predstave, debitantske nastupe imali su, kasnije poznati srpski glumci: Olga Stanisavljević i Vlastimir Đuza Stojiljković u Roditeljskom domu, Radmila Savićević u Gospođi ministarki (1946), Miodrag Petrović Čkalja i Milan Puzić u Ruskom pitanju (1947). Prvi period u radu pozorišta ilustrovan je plakatima i portretima na platnu.
Posle trinaest godina, KP bilo je u grupi „ukinutih pozorišta“(zbog finansijske neodrživosti i repertoarskog prelaza od tradicionalno-folklornog, do prenaglašeno avangardnog, za koji publika još nije bila spremna).
Pauza između 1959. i 1969. nije zaustavila prikazivanje predstava, naprotiv; doprinos su dali mnogobrojni glumci, rođeni u Kruševcu, s prigodnom titulom „zavičajni“: LJubinka Bobić, Miodrag Petrović Čkalja, Milan Puzić, Radmila Savićević, Miroslav Petrović… U međuvremenu, Kruševac je postao industrijski grad, te je privreda obnovila zgradu Doma trgovačke omladine, „najlepše pozorišne dvorane u užoj Srbiji“. Za neprekinutu aktivnost i ponovno osnivanje pozorišta 1969. zaslužni su profesor Momir Bradić, prvi upravnik i glumci LJiljana Toković, Andreja Zlatić, Milorad Đorgović. Pored pozorišta u Pirotu i Vranju, još je samo KP nastavilo profesionalni rad. Režijom Kolombe Mihajlo Viktorović je kruševačkom pozorištu doneo prve velike festivalske nagrade (na Susretima „Joakim Vujić“ 1972). Najgledanija i najpopularnija u tom periodu bila je predstava Nikoletina Bursać u režiji Tome Kuruzovića.
Za istoriju i razvoj Kruševačkog pozorišta veoma je važan dolazak reditelja Jovana Putnika 1973. Pored uspelih režija, Putnik je koncipirao i rad Scene za decu (Skaska o ribaru i ribici, 1975) i buduće Male scene. Prvu nagradu za najbolju predstavu u celini, donela je KP Putnikova režija NJetočke NJezvanove na Festivalu Joakim Vujić 1975. i Hronika o Marmeladovima, dobila je čak sedam nagrada na Festivalu Joakim Vujić u Nišu 1974. Mala scena njemu u čast nosi ime „Jovan Putnik“.
Reditelj Nebojša Bradić, u KP od 1982, izborom predstava i režijama (31 ukupno), uvodio je repertoarske, kreativne, estetske promene. Bio je umetnički direktor od 1986, upravnik od 1991. do 1996. (na Festivalu Joakim Vujić Bradić je dobio šest nagrada za režiju i nagradu za najbolju predstavu). KP u grupi je privilegovanih sa najvažnijom pozorišnom nagradom – Sterijinom. Andrićeva Prokleta avlija u režiji i dramatizaciji Nebojše Bradića na 45. Sterijinom pozorju 2000. bila je apsolutni pobednik (predstava u celini, režija i dramatizacija, ukupan autorski projekat, nagrada Nebojši Dugaliću za ulogu Karađoza, nagrada okruglog stola kritike). Prokleta avlija je i na 4. Festivalu bosansko-hercegovačke drame u Zenici 2005. proglašena za najbolju.
Devedesetih godina KP angažuje afirmisane reditelje: LJuboslava Majeru (Hasanaginica, učešće na Sterijinom pozorju, 1998), Jagoša Markovića (Ćelava pevačica, nagrada za predstavu i režiju na Danima komedije 1998). Popularne komedije, „čudesno dobre predstave za decu“, savremeni tekstovi i novi, koprodukcijski model (kao isplativ način umrežavanja srpskih pozorišta i decentralizacija kulturne ponude), koncept je između 2000. i 2016. Nagrađene predstave u ovom periodu su: Laki komad u režiji Darijana Mihajlovića (nagrada za režiju na Danima komedije 2001), Svinjski otac u režiji Egona Savina (između ostalih nagrada, najbolja predstava na Festivalu Joakim Vujić 2005), Dundo Maroje u režiji Kokana Mladenovića (između ostalih, apsolutni pobednik na Danima komedije 2010.) Uspešne koprodukcije: Lepotica Linejna u režiji Miloša Jagodića (nagrada za najbolju predstavu na Pozorišnom festivalu u Aranđelovcu 2015), Put oko sveta u režiji Juga Radivojevića (između ostalih, najbolja predstava na Danima komedije 2011), Devestopetnaesta u režiji Milana Neškovića (između ostalih, najbolja predstava na festivalu Teatar u tvrđavi 2014), Doktor Nušić u režiji Kokana Mladenovića (preko 20 nagrada, najbolja predstava u celini na Danima komedije 2015). Sezona 2004/2005. najtrofejnija je i najbogatija u istoriji KP – izvedeno je 126 predstava, na 14 festivala „skupljeno“ je 25 nagrada, pozorište je dobilo Vidovdansku povelju grada Kruševca. Scena za decu tradicionalna je konstanta u radu KP (prva predstava Snežana i sedam patuljaka, u režiji Bore Miahilovića, 1952), Tajna čarobne muzike u režiji Miodraga Dinulovića 1999. (osamnaest godina na sceni), Lepotica i zver u režiji Zorana Lozančića 2008. (najbolja na festivalu u Kotoru i Malom Joakimu)…
Dominantnu ulogu u istoriji Kruševačkog pozorišta imaju glumci, „đaci profesora Mihailovića“: Radmila Savićević, Božidar Savićević, Milan Puzić, Vlastimir Đuza Stojiljković, Taško Načić, Zorica Stefanović, Miodrag Petrović Čkalja (najdraži đak profesora Mihailovića). Prvaci: Milija Vuković, LJiljana Toković, LJiljana Đoković, Tomislav Trifunović, Zoran Karajić… Od 2002. u realizaciji je projekat posvećen kruševačkim glumcima, jedinstven u Srbiji – Trg glumaca. KP ima najviše nagrada za najbolju predstavu na festivalu Dani komedije (5), devedesetih godina bilo je jedno od tri najuspešnija pozorišta u Srbiji. U anketi kritičara za najbolje je proglašeno 1999. Uz stalno „otvorena vrata“, putovanja, dvosmerna gostovanja, razmenu, KP opstaje bez obzira na okolnosti ili uprkos njima.
Već sedamdeset godina.”
Katalog za izložbu se može preuzeti OVDE.
